BRIEF

Oh, wat vervelend zijn ze toch! Die problemen waar je zo’n last van hebt, maar waar je geen invloed op hebt. Erover zeuren helpt ook niet.

Het is leuk om er de methode van het ‘omdenken’ op los te laten. Als eerste zal je moeten accepteren dat het probleem niet op te lossen is, dat je het niet weg kunt halen:

• er zijn altijd klanten die op het laatste nippertje winkelen
• je zoon raakt nu eenmaal makkelijk zijn spullen kwijt
• je hebt geen invloed op die hond die steeds blaffend door je straat loopt

Pas dan komt er ruimte om te denken: het is nu eenmaal zo, en hoe kan ik er nu het beste in mee bewegen en er een positieve draai aan geven? Het probleem is daarmee niet opgelost of verdwenen, maar het is iets geworden waar je mogelijk juist weer van kan profiteren.

Schrijfopdracht

Erover schrijven lucht vaak al op. Nog constructiever is om het probleem al schrijvend te gaan ‘omdenken’.

Ik heb de ervaring dat het vaak makkelijker is om anderen advies te geven dan om voor mezelf een oplossing te vinden. Dan ben ik er zelf emotioneel te veel bij betrokken. Daarom is de schrijfopdracht om een brief te schrijven aan je ‘zeurpiet-ik’ over een probleem waar hij of zij mee kampt. Jij gaat helpen om dit probleem te gaan omdenken.

Begin met een klein probleem!! Een voorbeeld:

Beste zeurpiet-ik,

Als ik het goed heb begrepen, irriteer je je mateloos aan het kleine keffertje van je buren een paar huizen verderop. Iedere keer als de eigenaar met het beestje door de straat loopt, geeft het hondje, juist net voor jouw huis, één kort blafje. Jouw hond begint als reactie daarop ontzettend te blaffen. Het vervelende is dat dit echt elke ochtend weer gebeurt. Het lijkt wel of het hondje het erom doet. Vervelend is dat jij er steeds weer wakker van wordt, steeds ongeveer een uur voordat je zelf je wekker hebt gezet. Je hebt de buren er al op aangesproken en die doen echt hun best. Je hoort ook dat ze het hondje telkens bestraffen als hij voor je deur weer blaft.

Je kunt erover blijven zeuren lieve zeurpiet-ik, maar daarmee is het geblaf niet opgelost. Het is nu eenmaal zo, leg je daar nou eens bij neer. Maar weet je misschien kun je er je voordeel mee doen. Ik heb je namelijk ook heel vaak horen zeggen dat je graag wat vaker zou willen hardlopen, samen met de hond. Je zegt ook heel vaak dat je niet aan schrijven aan je boek toekomt, terwijl je dat zo fijn vindt om te doen. Nou zeurpiet-ik, als je dat uur dat je eerder wakker gemaakt wordt door dat keffertje van de buren daar nu eens voor gebruikt. De keren dat het keffertje niet blaft, kun je heerlijk een uurtje langer blijven liggen. Word je er wel wakker van dan heb je de keuze tussen lekker een stukje hardlopen met je eigen hond of voor dag en dauw al een uurtje ongestoord kunnen schrijven.

Je zult zien, straks ben je dat keffertje nog dankbaar!

Liefs, Corrie

De techniek achter het omdenken, leuke verhalen en voorbeelden ervan zijn te vinden op Omdenken.nl - inspiratie en verhalen